Vlees noch vis

Ik ben vegetariër.

Ik eet dus geen vlees. Ook geen vis.

In conversaties duurt dit gedeelte van mijn 'verantwoording' meestal een dikke tien minuten, en dan kom ik er omzeggens nog goedkoop vanaf:
Geen vlees eten, wat houdt dat in? Eet je dan ook geen hamburgers of zo? En een goeie biefstuk, mis je dat dan niet? En ook geen vis? Maar wel mosselen zeker? Nee? Garnalen toch wel? Ook niet? Ocharme... En is dat dan voor je gezondheid?

Ik begin het zo langzaamaan gewoon te worden. Na deze intro wordt achtereenvolgens doorgevraagd naar mijn motivatie ('ah, je doet het dus uit principe! Maar die dieren gaan anders óók wel dood hoor'), het feit of ik al dan niet melk en eieren gebruik ('Jamaar, zo'n ei is toch ook leven?') en mijn houding ten opzichte van worteltjes en sla, die - u raadt het al - toch ook recht op leven hebben? Schitterend gewoon! Wanneer mijn vleesetende medemens dan schijnbaar zonder inspiratie zit vraagt hij of zij steevast waarom ik rook. Blijkbaar is dat voor velen zo goed als onmogelijk...

(Sinds kort heb ik de oplossing gevonden: 'vleeseter en toch sporten, leg me dát eens uit!'). Weliswaar geen onverdeeld succes, maar je weet maar nooit...